Image by Stefan Keller from Pixabay modified
Zırhımız
Avrupa 23/10/2022
“Zırhımızı kuşandık, hazırız”
Recep Tayyip Erdoğan
Bu ülkenin gerçek ilerici insanları, hiçbir zaman, diğer topluma karşı silah kaldırmadı. İlerici insanlar her zaman, toplumların barış içinde bir arada yaşamasına inandı... Yaşanan anlaşmazlıklara her zaman barışçıl yollarla çözüm bulmaya çalıştılar… Muratağa ve Taşkent’te ya da Paşaköy ve Balıkesir’de olduğu gibi, toplu infazlara asla katılmadılar… Ne savaş ne de ülkenin topraklarının bölünmesini hayal ettiler... Tam aksine ortak emek mücadeleleri verdiler ve alın teri ile ekmeği paylaştılar…
1974’te yaşadığımız kâbus, tüm tarihsel bulgulara göre yabancı çıkarlara hizmet eden yabancı merkezler tarafından desteklenen her iki toplumdan da milliyetçi sağın bir ürünüydü. Başka bir deyişle milliyetçiler, halkımızın kaderi üzerinde oynanan kötü ve hileli bir oyunun piyonlarıydı.
Birçok gerçek tarihin halısı altına itildi ve adada kan dökenler, kendi anlatılarını empoze ettikten sonra, eğitim yoluyla yeni nesle milliyetçiliği aşıladılar, nesillerin onurlu kahramanları ve kurtarıcıları oldular. Bir Kıbrıslı Türk milliyetçisinden, Taşkent’te katledilen sivil insanlar hakkında hiçbir şey duymayacağınız gibi, bir Kıbrıslı Rum milliyetçisinden de asla Paşaköy’de öldürülen siviller hakkında hiçbir şey duymayacaksınız. Paşaköy ve Taşkent’te öldürülenlerin fotoğraflarını çekip, isimlerini yazmadan karıştırsaydım, akrabaları dışındakiler, kimin Kıbrıslı Rum, kimin Kıbrıslı Türk olduğunu bilemeyecekti. Size garanti edebileceğim tek şey, bu kuyulara ve toplu mezarlara, çoğunlukla savaşa tanık olmak istemeyen Kıbrıslı gündelikçi işçilerin sürüklendiğidir.
Birkaç gün önce Türkiye Cumhurbaşkanı’nın “zırhımızı kuşandık, hazırız” açıklamasını duyunca, ürperdim. Çocukken Mağusa'da yaşadığım savaşın tüm deneyimleri ve 1974 yazında Kıbrıslıların yaşadığı acılar geldi aklıma... Aniden birinin, bu yaşananları tekrarlamakla tehdit ettiğini ve bunu yapacak güce sahip olduğunu fark ettim. Türkiye Cumhurbaşkanı’nın açıklamalarını doğru okuyabilir miyim bilmiyorum... Bunu Yunanistan’ı Türkiye’ye çıkar sağlayacak bir uzlaşmaya zorlamak için mi söylüyor, yoksa böyle bir kriz onu iktidarda tutabileceği için gerçekten küçük de olsa bir savaş mı istiyor bilmiyorum... İnsani, ciddi bir müzakere, bir gencin savaş alanında ölmesinden çok daha iyidir. Hiçbir anne bir nefes gaz için ağlamamalı…
Her taraftan bu kadar çok savaş söylemi gelirken, evet, zırhımızı kuşanmamızın zamanı geldi. Barış zırhını… Bu ülkenin ilerici insanlarının, toplumundan bağımsız olarak, savaş çığırtkanlığı yapan liderlerimiz karşısında birlik içinde durmalarının zamanıdır. Başımızı kaldırıp, basiret miğferini takmalıyız... Kalbimizi milliyetçiliğin nefret ve hoşgörüsüzlüğünden koruyacak enternasyonalist zırhı göğsümüze kuşanmalıyız… İnançlarımızın kalkanını, tüm savaş söylemlerine ve bölücü siyasete karşı birlikte kaldırmalıyız… Dilin iki ucu keskin kılıcının, çıplak gerçekle bilenmesinin ve barış yolunda cesaretle yürümemizin zamandır…
Kıbrıslı Rumların ve Kıbrıslı Türklerin ortak cephesi olmadan, milliyetçiliğin karanlığını asla ortaya çıkaramayacağız, kendi vizyonumuzu ve birleşik bir vatan ile ilgili irademizi vurgulayamayacağız. Hep birlikte “savaşa hayır”, “şiddete hayır”, “yurdumuzun bölünmesine hayır”, “doğanın belirlemediği sınırlara hayır” demeliyiz. Eğer birlikte yaşayacaksak, birlikte savaşmaya ve birlikte ölmeye hazır olmalıyız… Kardeşlik budur… Kardeşlik zırhtır!
Tony Angastiniotis
Avrupa 23/10/2022
“Zırhımızı kuşandık, hazırız”
Recep Tayyip Erdoğan
Bu ülkenin gerçek ilerici insanları, hiçbir zaman, diğer topluma karşı silah kaldırmadı. İlerici insanlar her zaman, toplumların barış içinde bir arada yaşamasına inandı... Yaşanan anlaşmazlıklara her zaman barışçıl yollarla çözüm bulmaya çalıştılar… Muratağa ve Taşkent’te ya da Paşaköy ve Balıkesir’de olduğu gibi, toplu infazlara asla katılmadılar… Ne savaş ne de ülkenin topraklarının bölünmesini hayal ettiler... Tam aksine ortak emek mücadeleleri verdiler ve alın teri ile ekmeği paylaştılar…
1974’te yaşadığımız kâbus, tüm tarihsel bulgulara göre yabancı çıkarlara hizmet eden yabancı merkezler tarafından desteklenen her iki toplumdan da milliyetçi sağın bir ürünüydü. Başka bir deyişle milliyetçiler, halkımızın kaderi üzerinde oynanan kötü ve hileli bir oyunun piyonlarıydı.
Birçok gerçek tarihin halısı altına itildi ve adada kan dökenler, kendi anlatılarını empoze ettikten sonra, eğitim yoluyla yeni nesle milliyetçiliği aşıladılar, nesillerin onurlu kahramanları ve kurtarıcıları oldular. Bir Kıbrıslı Türk milliyetçisinden, Taşkent’te katledilen sivil insanlar hakkında hiçbir şey duymayacağınız gibi, bir Kıbrıslı Rum milliyetçisinden de asla Paşaköy’de öldürülen siviller hakkında hiçbir şey duymayacaksınız. Paşaköy ve Taşkent’te öldürülenlerin fotoğraflarını çekip, isimlerini yazmadan karıştırsaydım, akrabaları dışındakiler, kimin Kıbrıslı Rum, kimin Kıbrıslı Türk olduğunu bilemeyecekti. Size garanti edebileceğim tek şey, bu kuyulara ve toplu mezarlara, çoğunlukla savaşa tanık olmak istemeyen Kıbrıslı gündelikçi işçilerin sürüklendiğidir.
Birkaç gün önce Türkiye Cumhurbaşkanı’nın “zırhımızı kuşandık, hazırız” açıklamasını duyunca, ürperdim. Çocukken Mağusa'da yaşadığım savaşın tüm deneyimleri ve 1974 yazında Kıbrıslıların yaşadığı acılar geldi aklıma... Aniden birinin, bu yaşananları tekrarlamakla tehdit ettiğini ve bunu yapacak güce sahip olduğunu fark ettim. Türkiye Cumhurbaşkanı’nın açıklamalarını doğru okuyabilir miyim bilmiyorum... Bunu Yunanistan’ı Türkiye’ye çıkar sağlayacak bir uzlaşmaya zorlamak için mi söylüyor, yoksa böyle bir kriz onu iktidarda tutabileceği için gerçekten küçük de olsa bir savaş mı istiyor bilmiyorum... İnsani, ciddi bir müzakere, bir gencin savaş alanında ölmesinden çok daha iyidir. Hiçbir anne bir nefes gaz için ağlamamalı…
Her taraftan bu kadar çok savaş söylemi gelirken, evet, zırhımızı kuşanmamızın zamanı geldi. Barış zırhını… Bu ülkenin ilerici insanlarının, toplumundan bağımsız olarak, savaş çığırtkanlığı yapan liderlerimiz karşısında birlik içinde durmalarının zamanıdır. Başımızı kaldırıp, basiret miğferini takmalıyız... Kalbimizi milliyetçiliğin nefret ve hoşgörüsüzlüğünden koruyacak enternasyonalist zırhı göğsümüze kuşanmalıyız… İnançlarımızın kalkanını, tüm savaş söylemlerine ve bölücü siyasete karşı birlikte kaldırmalıyız… Dilin iki ucu keskin kılıcının, çıplak gerçekle bilenmesinin ve barış yolunda cesaretle yürümemizin zamandır…
Kıbrıslı Rumların ve Kıbrıslı Türklerin ortak cephesi olmadan, milliyetçiliğin karanlığını asla ortaya çıkaramayacağız, kendi vizyonumuzu ve birleşik bir vatan ile ilgili irademizi vurgulayamayacağız. Hep birlikte “savaşa hayır”, “şiddete hayır”, “yurdumuzun bölünmesine hayır”, “doğanın belirlemediği sınırlara hayır” demeliyiz. Eğer birlikte yaşayacaksak, birlikte savaşmaya ve birlikte ölmeye hazır olmalıyız… Kardeşlik budur… Kardeşlik zırhtır!
Tony Angastiniotis