Στην σκιά της διχοτόμησης
Avrupa 26/02/2023
Τόνι Αγκαστινιώτης
Η Κύπρος μας, σαν καράβι ανεμοδαρμένο σε ανάρηχα νερά, δεν ξέρεις πότε θα πιαστεί μόνιμα τον πάτο. Μια χούφτα λοστρόμοι κάνουν τους καπετάνιους κι αντί να το οδηγείτε σε ασφαλές λιμάνι, βιώνει μια ακατάπαυστη διαμάχη για το ποιος θα ελέγχει το πηδάλιο και ποιοι θα πάρουν τις καλύτερες καμπίνες. Το αποτέλεσμα είναι να κοιμάται ο λαός στα αμπάρια και δέκα εύπορες οικογένειες που ζουν στην πρώτη θέση, φροντίζουν να κρατούν το καράβι σε μια μόνιμη ανταρσία. Πιστοί στον μακιαβελικό ρητό «διαίρει και βασίλευε», οι πρωτοθεσιτές «χορηγοί» ελέγχουν από πηδάλιο μέχρι τα αφορολόγητα.
Ο νέος λοστρόμος, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, που του ανατέθηκε το πηδάλιο και θα παίζει το ρόλο του καπετάνιου για την επόμενη πενταετία, ήταν ο μόνος που δεν αποκάλυψε τους χορηγούς της καμπάνιας του. Ακούγετε ότι τον στήριξαν οικονομικά Ρώσσοι μεγιστάνες και Εκκλησία, αλλά αυτό ίσως να μην το μάθουμε ποτέ. Η άρνηση του να δημοσιοποίηση τα στοιχεία των χορηγών από μόνη της λέει πολλά. Το σίγουρο είναι πως τον στήριξαν δημόσια οι βιομήχανοι και η οικονομική ελίτ. Αν και οι θέσεις του στην οικονομία ήταν ξεκάθαρα υπέρ των εργοδοτών και των τραπεζών και ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων -δεν το απέκρυψε- εντούτοις ψηφίστηκε κι από τους μισούς μεροκαματιάρηδες των οποίων τα συμφέροντα τους θα πληγούν από την εκλογή του. Θαρρώ πως με τα χρόνια ιδρυματοποιηθήκαμε στην μιζέρια του αμπαριού και φοβόμαστε να διεκδικήσουμε καθαρό αέρα.
Πρέπει όμως να δούμε και τις πολιτικές δυνάμεις που τον υποστήριξαν, γιατί αυτό αφορά και την στάση του στο Κυπριακό ζήτημα. Όλο το απορριπτικό στρατόπεδο της δεξιάς και οι «τσολιάδες» της ακροδεξιάς, που ποτέ δεν αποδέχθηκαν κανένα σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού, στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Είχε φυσικά και την στήριξη του μέντορα του, Νίκο Αναστασιάδη, του πρώτου ελληνοκύπριου λοστρόμου στην ιστορία που έβαλε στο τραπέζι την λύση δυο κρατών. Φυσικά η μόνη του έγνοια του Αναστασιάδη ήταν να αποφύγει την δίωξη του για διαφθορά.
Μισό αιώνα τώρα ζούμε στην σκιά της διχοτόμησης. Μιας διχοτόμησης που δεν επιβλήθηκε με την ψήφο του λαού, αλλά με την δύναμη των όπλων, που όμως συντηρείτε με την δύναμη της ψήφου. Η γυμνή αλήθεια είναι πως και στις δυο κοινότητες αυτή τη στιγμή η δεξιά υπερισχύει. Το να πιστεύει κανείς ότι με Χριστοδουλίδη και Τατάρ υπό την σκιά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα έρθει επανένωση του νησιού, είναι σαν να πιστεύεις σε μια ακραία θεωρία συνωμοσίας, εκτός αν αποδεχθούμε την λύση των δυο κρατών.
Δυνάμεις που υποστήριξαν την εκλογή του Χριστοδουλίδη, αποκαλούν εμάς που πιστεύουμε στην λύση και στηρίζουμε τις δικοινοτικές επαφές, ως προδότες και τουρκόσπορους. Μας απειλούν μας βρίζουν και κάποιοι ζητούν ακόμα και το κλείσιμο των οδοφραγμάτων. Ναι, τον Χριστοδουλίδη των στήριξαν και οι σούπερ πατριώτες, αυτοί που τα γκράφιτι τους στους τοίχους είναι ναζιστικοί σταυροί και συνθήματα όπως «ΕΟΚΑ Β ξαναχτύπα» και ο «Γρίβας ζει». Με ένα τέτοιο συνονθύλευμα να περιμένει κανείς επανένωση, είναι σαν να περιμένει τον Godot του Μπέκετ.
Δεν περιμένω πλέον λύση από τα πάνω. Μισό αιώνα οι πολιτικοί μιλούν και παραμιλούν χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Όταν πει ο ένας Ναι θα πει ο άλλος Όχι. Αν δεν αποφασίσει ο λαός να βγει απ΄ τα αμπάρια και να ανέβει να κατακτήσει την πρώτη θέση και το τιμόνι του πλοίου, ποτέ δεν θα λυθεί το Κυπριακό.
Οι εκλογές τέλειωσαν, τώρα τι; Με ρώτησε ένας φίλος. «Τώρα ξεκινούν τα καρναβάλια».
Avrupa 26/02/2023
Τόνι Αγκαστινιώτης
Η Κύπρος μας, σαν καράβι ανεμοδαρμένο σε ανάρηχα νερά, δεν ξέρεις πότε θα πιαστεί μόνιμα τον πάτο. Μια χούφτα λοστρόμοι κάνουν τους καπετάνιους κι αντί να το οδηγείτε σε ασφαλές λιμάνι, βιώνει μια ακατάπαυστη διαμάχη για το ποιος θα ελέγχει το πηδάλιο και ποιοι θα πάρουν τις καλύτερες καμπίνες. Το αποτέλεσμα είναι να κοιμάται ο λαός στα αμπάρια και δέκα εύπορες οικογένειες που ζουν στην πρώτη θέση, φροντίζουν να κρατούν το καράβι σε μια μόνιμη ανταρσία. Πιστοί στον μακιαβελικό ρητό «διαίρει και βασίλευε», οι πρωτοθεσιτές «χορηγοί» ελέγχουν από πηδάλιο μέχρι τα αφορολόγητα.
Ο νέος λοστρόμος, ο Νίκος Χριστοδουλίδης, που του ανατέθηκε το πηδάλιο και θα παίζει το ρόλο του καπετάνιου για την επόμενη πενταετία, ήταν ο μόνος που δεν αποκάλυψε τους χορηγούς της καμπάνιας του. Ακούγετε ότι τον στήριξαν οικονομικά Ρώσσοι μεγιστάνες και Εκκλησία, αλλά αυτό ίσως να μην το μάθουμε ποτέ. Η άρνηση του να δημοσιοποίηση τα στοιχεία των χορηγών από μόνη της λέει πολλά. Το σίγουρο είναι πως τον στήριξαν δημόσια οι βιομήχανοι και η οικονομική ελίτ. Αν και οι θέσεις του στην οικονομία ήταν ξεκάθαρα υπέρ των εργοδοτών και των τραπεζών και ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων -δεν το απέκρυψε- εντούτοις ψηφίστηκε κι από τους μισούς μεροκαματιάρηδες των οποίων τα συμφέροντα τους θα πληγούν από την εκλογή του. Θαρρώ πως με τα χρόνια ιδρυματοποιηθήκαμε στην μιζέρια του αμπαριού και φοβόμαστε να διεκδικήσουμε καθαρό αέρα.
Πρέπει όμως να δούμε και τις πολιτικές δυνάμεις που τον υποστήριξαν, γιατί αυτό αφορά και την στάση του στο Κυπριακό ζήτημα. Όλο το απορριπτικό στρατόπεδο της δεξιάς και οι «τσολιάδες» της ακροδεξιάς, που ποτέ δεν αποδέχθηκαν κανένα σχέδιο επίλυσης του Κυπριακού, στήριξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Είχε φυσικά και την στήριξη του μέντορα του, Νίκο Αναστασιάδη, του πρώτου ελληνοκύπριου λοστρόμου στην ιστορία που έβαλε στο τραπέζι την λύση δυο κρατών. Φυσικά η μόνη του έγνοια του Αναστασιάδη ήταν να αποφύγει την δίωξη του για διαφθορά.
Μισό αιώνα τώρα ζούμε στην σκιά της διχοτόμησης. Μιας διχοτόμησης που δεν επιβλήθηκε με την ψήφο του λαού, αλλά με την δύναμη των όπλων, που όμως συντηρείτε με την δύναμη της ψήφου. Η γυμνή αλήθεια είναι πως και στις δυο κοινότητες αυτή τη στιγμή η δεξιά υπερισχύει. Το να πιστεύει κανείς ότι με Χριστοδουλίδη και Τατάρ υπό την σκιά του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα έρθει επανένωση του νησιού, είναι σαν να πιστεύεις σε μια ακραία θεωρία συνωμοσίας, εκτός αν αποδεχθούμε την λύση των δυο κρατών.
Δυνάμεις που υποστήριξαν την εκλογή του Χριστοδουλίδη, αποκαλούν εμάς που πιστεύουμε στην λύση και στηρίζουμε τις δικοινοτικές επαφές, ως προδότες και τουρκόσπορους. Μας απειλούν μας βρίζουν και κάποιοι ζητούν ακόμα και το κλείσιμο των οδοφραγμάτων. Ναι, τον Χριστοδουλίδη των στήριξαν και οι σούπερ πατριώτες, αυτοί που τα γκράφιτι τους στους τοίχους είναι ναζιστικοί σταυροί και συνθήματα όπως «ΕΟΚΑ Β ξαναχτύπα» και ο «Γρίβας ζει». Με ένα τέτοιο συνονθύλευμα να περιμένει κανείς επανένωση, είναι σαν να περιμένει τον Godot του Μπέκετ.
Δεν περιμένω πλέον λύση από τα πάνω. Μισό αιώνα οι πολιτικοί μιλούν και παραμιλούν χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Όταν πει ο ένας Ναι θα πει ο άλλος Όχι. Αν δεν αποφασίσει ο λαός να βγει απ΄ τα αμπάρια και να ανέβει να κατακτήσει την πρώτη θέση και το τιμόνι του πλοίου, ποτέ δεν θα λυθεί το Κυπριακό.
Οι εκλογές τέλειωσαν, τώρα τι; Με ρώτησε ένας φίλος. «Τώρα ξεκινούν τα καρναβάλια».
