image by freepik
Devlet düşmanın olduğunda…
Avrupa 05/03/2023
Tony Angastiniotis
“İnsanların ellerinden her şeylerini almadığınız sürece üzerlerinde etkili olabilirsiniz.
Bir insanın her şeyini çaldığınız an sizin etki alanınızdan çıkar. O artık özgür olmuştur.”
Aleksandr Soljenitsin
Makale yazıyorsan ve makalelerin her iki toplumda da yayınlanıyorsa, diğer toplumda gerçek olmayabilecek bir konuyu ele almak bazen zor olabilir. Bununla birlikte, küreselleşmenin artık bir gerçeklik haline gelmesiyle ve kapitalist sistemin egemen olmasıyla, günlük hayatımızda hemen hemen aynı gerçeklikleri yaşıyoruz. İnsanlık okyanusunda büyük balık küçüğü yer ve hayatta kalma kurallarını köpekbalıkları koyar.
İşsizliğin ikinci yılını bitirirken, dünya ve kapitalist devlet hakkında sosyo-politik kitaplardan öğrendiğimden çok daha fazlasını öğrendim. Yoksulluk, açlık, işsizlerin sosyal haklar dışında bırakılması, tıbbi tedaviden yoksun bırakılması ve eşitsizlik hakkında ne kadar okursanız okuyun, bu dehşeti kendi içinizde yaşamadıkça, bunların ne demek olduğunu asla tam olarak anlayamayacaksınız.
Bu yüzden bugün size kendi çıplak gerçeğimi anlatacağım. Kimsenin temsil etmediği kişileri temsil etmeye soyunacağım. Kendi kendilerini bile temsil etmekten utananları… Zira köpekbalıkları, yoksulluğu sistemin değil, kişinin başarısızlığı olarak gösterir... Devlet sistemi, bir kenarda sessiz kalmaları için yoksul vatandaşların utanmasını, üzülmesini ve sefil olmasını ister... Herkesle ilgilenen sözde refah devleti imajını yok eder ve ekonominin kalkınma gösteren sanal göstergelerini bozar...
İşsizlikte öğrendiğim üç büyük gerçek
1.Sosyal Sigortalar yoktur.
40 yıl çalıştım ve sosyal desteğe ihtiyacım olursa, devlet bana baksın diye maaşımın bir kısmını devlet aldı. 6 ay bana işsizlik maaşı verdikten sonra, devlet desteği sona erdi. Bunu da göndermek, her seferinde 2-3 aylarını aldı. Fona yatırılan 40 yıl, 6 aylık makaslanmış bir harçlık içindi.
2. Garanti Edilen Asgari Gelir
Bir ailenin zor zamanları atlatabilmesi için üye sayısına göre ödenek alacağını açıkladılar. 28 yaşının altında çalışan bir çocuğum olduğu için bu ödeneği bana vermeyi reddettiler. Okuma hayali olduğu için para biriktirmek amacıyla çalışan çocuğumun maaşını almamı istiyorlar.
3. Kesintisiz sağlık hakkımı kaybettim
Büyük bir sosyal başarı olarak gördükleri meşhur Genel Sağlık Sistemini yaptılar. Maaşımızın bir kısmını, ödeyemeyecek durumdaki yoksul vatandaşlarımızın da faydalanması bahanesiyle sağlık için keserler... Geçtiğimiz günlerde buna ihtiyacım oldu. 50 Euroluk röntgen ve MR aynı zamanda 10 fizyoterapi seansı… Bunların ücretini karşılayamadım. Böylece acıyla yaşamayı ve ara sıra topallamayı öğrendim… Bunun adına bedava sağlık diyorlar.
Eğer devlet değilse, gerçekten düşmanımın kim olduğunu söyleyin bana... Ve artık bana hiçbir şey bırakmadıklarına göre, istediğimi söylemekte özgürüm, çünkü artık kaybedecek hiçbir şeyim yok...
Avrupa 05/03/2023
Tony Angastiniotis
“İnsanların ellerinden her şeylerini almadığınız sürece üzerlerinde etkili olabilirsiniz.
Bir insanın her şeyini çaldığınız an sizin etki alanınızdan çıkar. O artık özgür olmuştur.”
Aleksandr Soljenitsin
Makale yazıyorsan ve makalelerin her iki toplumda da yayınlanıyorsa, diğer toplumda gerçek olmayabilecek bir konuyu ele almak bazen zor olabilir. Bununla birlikte, küreselleşmenin artık bir gerçeklik haline gelmesiyle ve kapitalist sistemin egemen olmasıyla, günlük hayatımızda hemen hemen aynı gerçeklikleri yaşıyoruz. İnsanlık okyanusunda büyük balık küçüğü yer ve hayatta kalma kurallarını köpekbalıkları koyar.
İşsizliğin ikinci yılını bitirirken, dünya ve kapitalist devlet hakkında sosyo-politik kitaplardan öğrendiğimden çok daha fazlasını öğrendim. Yoksulluk, açlık, işsizlerin sosyal haklar dışında bırakılması, tıbbi tedaviden yoksun bırakılması ve eşitsizlik hakkında ne kadar okursanız okuyun, bu dehşeti kendi içinizde yaşamadıkça, bunların ne demek olduğunu asla tam olarak anlayamayacaksınız.
Bu yüzden bugün size kendi çıplak gerçeğimi anlatacağım. Kimsenin temsil etmediği kişileri temsil etmeye soyunacağım. Kendi kendilerini bile temsil etmekten utananları… Zira köpekbalıkları, yoksulluğu sistemin değil, kişinin başarısızlığı olarak gösterir... Devlet sistemi, bir kenarda sessiz kalmaları için yoksul vatandaşların utanmasını, üzülmesini ve sefil olmasını ister... Herkesle ilgilenen sözde refah devleti imajını yok eder ve ekonominin kalkınma gösteren sanal göstergelerini bozar...
İşsizlikte öğrendiğim üç büyük gerçek
1.Sosyal Sigortalar yoktur.
40 yıl çalıştım ve sosyal desteğe ihtiyacım olursa, devlet bana baksın diye maaşımın bir kısmını devlet aldı. 6 ay bana işsizlik maaşı verdikten sonra, devlet desteği sona erdi. Bunu da göndermek, her seferinde 2-3 aylarını aldı. Fona yatırılan 40 yıl, 6 aylık makaslanmış bir harçlık içindi.
2. Garanti Edilen Asgari Gelir
Bir ailenin zor zamanları atlatabilmesi için üye sayısına göre ödenek alacağını açıkladılar. 28 yaşının altında çalışan bir çocuğum olduğu için bu ödeneği bana vermeyi reddettiler. Okuma hayali olduğu için para biriktirmek amacıyla çalışan çocuğumun maaşını almamı istiyorlar.
3. Kesintisiz sağlık hakkımı kaybettim
Büyük bir sosyal başarı olarak gördükleri meşhur Genel Sağlık Sistemini yaptılar. Maaşımızın bir kısmını, ödeyemeyecek durumdaki yoksul vatandaşlarımızın da faydalanması bahanesiyle sağlık için keserler... Geçtiğimiz günlerde buna ihtiyacım oldu. 50 Euroluk röntgen ve MR aynı zamanda 10 fizyoterapi seansı… Bunların ücretini karşılayamadım. Böylece acıyla yaşamayı ve ara sıra topallamayı öğrendim… Bunun adına bedava sağlık diyorlar.
Eğer devlet değilse, gerçekten düşmanımın kim olduğunu söyleyin bana... Ve artık bana hiçbir şey bırakmadıklarına göre, istediğimi söylemekte özgürüm, çünkü artık kaybedecek hiçbir şeyim yok...